خاکستر - دیوان دل

بنى امیه را مهلتى است که در آن مى‏تازند ، هر چند خود میان خود اختلاف اندازند . سپس کفتارها بر آنان دهن گشایند و مغلوبشان نمایند [ و مرود مفعل است از « ارواد » و آن مهلت و فرصت دادن است ، و این از فصیح‏ترین و غریبترین کلام است . گویى امام ( ع ) مهلتى را که آنان دارند به مسابقت جاى ، همانند فرموده است که براى رسیدن به پایان مى‏تازند و چون به نهایتش رسیدند رشته نظم آنان از هم مى‏گسلد . ] [نهج البلاغه]

نویسنده : دیوان دل:: 84/6/5:: 11:25 عصر	خاکستر
باده در جام نهاندی و بدان زهر زدی گفتم ای گل، بشو تاجم،‏ به سرم خار زدی کنون این پیکر و جانم جمله ارزانی توست گرچه خاکستر این تن همه بر باد زدی سروده شده در پایان مرداد 84
نظرات شما ()

خانه
شناسنامه
ایمیل
مدیریت
55435:کل بازدید
30:بازدید امروز
موضوعات وبلاگ

حضور و غیاب
یــــاهـو
لوگوی خودم

جستجوی وبلاگ من
:جستجو با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید!
لوگوی دوستان

لینک دوستان

اشتراک

آوای آشنا

بایگانی
تابستان 1384 بهار 1384
طراح قالب